هنگامی که عباس میرزای ولیعهد برای رسیدگی به کاری به فرمان فتحعلیشاه قاجار به کرمان می آید، به دلیل ویرانگی های بسیاری که در پی حمله ی سربازهای آقا محمد خان پدید آمده بود و همچنین نبود جایی برای ولیعهد و بودن بیماری هایی همچون طاعون و وبا نمی تواند در کرمان جایی برای زندگی بیابد و به همین خاطر به جایی خوش آب و هوا به نام « چوپان محله» که در آن چندین قنات و درختهای فراوان بوده است می رود.

عباس میرزای ولیعهد شیفتگی بسیاری به کارهای دینی داشت و در هر سفر یک شیخ با خود می برده است و در شبهای جمعه مجلس یاد مصیبت پنجم آل عبا را فراهم می ساخته است.

در سفری که عباس میرزای ولیعهد به کرمان داشت یکی از سادات طباطبایی تبریز کار روضه خانی را می کرد که نامش سید عباس فرزند سید علی تبریزی بوده است.

سید عباس در یکی از شبهای جمعه در حالی که داشت روضه خانی می کرد دچار سکته می شود و جان می سپارد. عباس میرزای ولیعهد از این رویداد آزرده می شود و به خاطر دلدادگی ای که به سید عباس داشته است، فرمان خاکسپاری وی را در همین جا می دهد

و برای او بارگاهی می سازد که از آن پس جایی برای زائران و دوستداران اهل بیت می شود.

در این جا در آن روزها کسهای بزرگ کرمان نیز به خاک سپرده می شدند که با گذشت زمان از خاک کردن مردگان خودداری شد و سپس ضریح و ساختمان بازسازی و بارگاه نیز بزرگتر شد. جایگاه سید عباس نزد مردم بالاست و خواسته های مردم نیز برآورده می کند.

درخت بستگانی سید عباس به ائمه ی پاکباز می رسد